Eosinofiel granuloomcomplex kat

Het eosinofiel granuloomcomplex komt bij katten voor en is een verzamelnaam voor een aantal huidveranderingen. Deze huidveranderingen ontstaan door bepaalde ontstekingscellen: de eosinofiele granulocyten. Deze ontstekingscellen komen massaal in actie bij een infectie met parasieten en bij allergische reacties. In veruit de meeste gevallen van eosinofiel granuloomcomplex is er een onderliggende allergie of overgevoeligheid. Denk dan aan een vlooienallergie, voedselallergie, insectenbeetovergevoeligheid of een allergie tegen stoffen uit de omgeving.

Welke vormen bestaan er?

We kennen 3 groepen huidveranderingen die horen bij het eosinofiel granuloomcomplex. Deze kunnen ieder apart, maar ook in combinatie voorkomen.

1. Eosinofiel granuloom

Dit is een goed begrensde ronde of langwerpige plek war de huid kaal is, iets verdikt en meestal wat roze van kleur. Deze plekken kunnen overal op het lichaam voorkomen (ook in de bek onder de tong) en lijken meestal niet pijnlijk of te jeuken.

2. Indolent ulcus (zweer)

Dit komt meestal voor aan de bovenlip, waarbij de lip gezwollen is, wat naar voren uitsteekt en een roze tot geel wat onregelmatig oppervlak heeft. Zulke plekken kunnen ook in de bek voorkomen, bijvoorbeeld op het verhemelte. Katten hebben hier niet altijd last van. De plekken kunnen echter wel ontaarden in een kwaadaardige variant!

3. Eosinofiele plaque

Dit lijkt op een eosinofiel granuloom, maar is vaak meer uitgebreid en vochtig. We zien het vooral in de liezen of op de buik. Vaak is er sprake van jeuk en likt een kat er flink aan. 

Hoe stellen we de diagnose?

De plekken hebben vaak een typisch uiterlijk. Bij twijfel zal aanvullend onderzoek gedaan worden, bijvoorbeeld door cellen onder de microscoop te bekijken of een biopt te nemen. Ook zal er gekeken worden naar de mogelijke onderliggende oorzaak.

Waaruit bestaat de behandeling?

De huidveranderingen kunnen worden behandeld met medicijnen gericht op de overgevoeligheidsreactie. Deze zullen alleen de symptomen onderdrukken. Tegelijk is het dus belangrijk om de onderliggende oorzaak op te sporen en deze gericht aan te pakken. Helaas is dit niet altijd mogelijk en zal een kat vaker of langdurig behandeld moeten worden.

Wat is de prognose?

De behandeling is vaak grotendeels gericht op het onderdrukken van de symptomen. Dit betekent dat zolang de onderliggende oorzaak nog aanwezig is, de aandoening steeds terug kan komen. Indien de oorzaak goed aangepakt kan worden, is de kans op blijvend herstel groot.

Vragen?